Door Marja Ligtenberg

EEN START BIJ DE BANK

Na een herexamen MEAO en met een vers diploma op zak startte ik mijn carrière als typiste bij de AMRO bank via Randstad Uitzendbureau. Na nog wat kleinere klusjes bij een advocatenkantoor kwam ik per 1 januari 1985 terecht in mijn eerste langdurige baan bij International Medical Products in Zutphen, een pharmaceutische groothandel met zusterondernemingen in Kleve en Brussel. Ik had vooral te maken met ons verkoopgebied in Nederland (ziekenhuizen, verpleeghuizen en andere zorginstellingen). Mijn werkzaamheden bestonden o.a. uit het verzenden van folders en monstermateriaal én het uitwerken van brieven, memo's en telexen vanaf stenonotities. Werkzaamheden die we ons nu niet meer voor kunnen stellen: steno en telexen! Nog zo'n bijzonder feit; ik ontmoette bij dit bedrijf mijn eerste echtgenoot en één van ons moest het kantoor verlaten. Nu ondenkbaar maar toen heel normaal.

Via Uitzendbureau Content (Wij zijn pas content als jij het bent.. ) kwam ik bij Akzo Chemicals in Deventer terecht voor een paar weken P&O. Daarna vertrok ik als directiesecretaresse naar Meester in Wijhe. Ik was toen 21 jaar oud. Mijn werkplek was een klein afgezonderd gebouwtje met falende apparatuur. Ik werd er telefonisch en per fax ingewerkt door de voormalig secretaresse van Gerrit-Jan Heijn van Ahold! De verwachtingen van mijn directeur en mijzelf over de overdracht van de werkzaamheden lagen ver uiteen en na een jaar besloot ik weer voor het uitzendbureau te gaan werken. Een ‘zwerfperiode’ brak aan, waarbij ik voor verschillende bedrijven werkte als de Waterleidingmaatschappij Gelderland, Bakkerij Eklund, De Hoop Fibor, FUGA en Eurocommerce. Een aantal weken hier, een aantal weken daar, soms twee banen tegelijk. Hier was het leuk en leerde ik veel, bij een andere opdracht vond ik het verschrikkelijk. Ik had nu in ieder geval hier en daar rondgekeken en overal wat ervaringen opgedaan. 

EINDELIJK VASTIGHEID

In 1991 kwam er vastigheid. Ik kwam voor twee weken bij Akzo Salt & Basics in Arnhem en bleef bijna 10 jaar binnen Akzo! Intern kon ik na een jaar solliciteren op een baan bij Electronic Products. Electronic Products was een nieuw business afdeling met 12 mensen; 5 vrouwen en 7 mannen. De mannen vlogen veelvuldig de wereld rond met nieuwe ideeën en de dames zorgden voor alles wat er te doen was, zoals reizen boeken en geld aanvragen. Even een sfeerbeeld: binnenkomende faxen van de mannen werden direct bij binnenkomst verdeeld zodat we gezellig tegenover elkaar op het ritme van elkaars type-aanslagen aan het werk waren.  Met de dames vormen wij nog steeds een eetclub. 

Vanuit Electronic Products werd ik meegevraagd naar een nieuw te bouwen proeffabriek, genaamd LinLam Products, productie van lineaire laminaten voor printplaten te Arnhem. Samen met mijn manager bestelde ik bij Ahrend al het meubilair voor de hele fabriek en alle benodigde computerapparatuur.  Dat was een interessant project; evenals de werving van het fabriekspersoneel. Het fabriekspand werd vanaf 1 november 1995 geopend. Helaas hebben we het product nooit goed kunnen krijgen waardoor de fabriek sloot per 1 juli 1999. Deze periode bij LinLam is verreweg het meest bepalende geweest voor mijn loopbaan. De rol die ik hier had – managementassistente voor de hele fabrieksbezetting en assistente logistiek en planning – maakte dat ik de spin in het web was.  Ik vond mijn weg er snel. Maakte met iedereen fysieke afspraken. Zo wist ik in ieder geval wie wie was. Dat werd als bijzonder ervaren en dat opende weer deuren. Het team in de fabriek was jong en dynamisch en ging er vol voor. Deze dynamiek heb ik nergens meer meegemaakt.  De fabriek sloot, de contacten bleven en ik verhuisde wederom naar het hoofdkantoor om intern diverse klussen op te pakken bij Communications, Raad van Bestuur en Juridische Zaken. Na deze periode ging ik tijdelijk met zwangerschaps- en ouderschapsverlof. Helaas was er daarna, in 2001, geen plek meer om naar terug te keren bij Akzo Nobel. 

TERUG NAAR HET UITZENDBUREAU

Vanaf januari 2002 begon ik via Randstad Uitzendbureau als managementassistente bij de Dienst Vervoer en Ondersteuning in Zutphen. Een mannenbolwerk van justitie. Super hiërarchisch en een bijzondere plek om te werken. Planning van mensen en materieel was één van mijn taken; wie rijdt er wanneer op welke boevenbus, het busonderhoud etc. Dit heb ik gedaan tot eind 2009. Een outplacement van het secretariaat deed zich voor en ik maakte van deze kans gebruik om me te oriënteren. Wat wil ik? Wat kan ik?  

Via een oud klasgenoot kwam ik als ‘tussenjaar’ een poosje bij GGNet. Eerst een half jaar op het secretariaat van Jeugd en Jongeren in Doetinchem. Verfrissend en hectisch. We zaten in een klein kantoor met veel mensen én behandelaren die langskwamen, ons werk te doen. In korte tijd heb ik daar veel geleerd. Daarna heb ik nog een half jaar ondersteund bij HRM van GGNet in Apeldoorn en Warnsveld.  

NAAR HET KADASTER

Na een intervisielunch georganiseerd door Angela van Beek tipte zij mij over een vacature bij het Kadaster. Ik solliciteerde (en met mij nog 80 dames) en mocht op 29 april 2011 op gesprek komen voor de functie secretaresse BAG BAO. Ik werd aangenomen! Door deze baan ging ik veel reizen, plannen en organiseren. Het BAG BAO is een groot gremium bestaande uit verschillende partijen die gaan over de basisregistratie adressen en gebouwen. De afdeling basisregistraties groeide en mijn taken groeiden mee. Een hectische tijd brak aan; secretariaten werden niet succesvol samengevoegd en er broeide van alles. Er werd een secretariaatscoach beschikbaar gesteld, helaas dat mocht niet baten. Per maart 2017 ben ik overgestapt naar de afdeling Omgevingswet binnen het Kadaster, mijn collega ging met pensioen en ik nam haar plaats graag over. Bij de Omgevingswet hebben wij te maken met nog veel meer (overheids)partijen. Mijn rol is managementassistente voor de programmadirecteur, maar daarnaast vervul ik ook PMO- taken. Op dit moment vervul ik twee rollen binnen het Kadaster, mogelijk zijn er binnenkort nieuwe mogelijkheden en kansen. Ik ben er klaar voor!                                                                                                                                            

DE NVD

De NVD was voor mij als jonge secretaresse altijd onbereikbaar, iets voor echte directiesecretaresses met parelsnoer en pumps 😊. Bij diverse beurzen kwam ik altijd wel bij de stand van de NVD, maar ik vond het eigenlijk niets voor mij. De tijd laat je op den duur anders tegen de zaken aankijken. In januari 2012 ging ik voor het eerst naar een bijeenkomst van de NVD in Avegoor. Ik ontmoette daar een gezellige groep mensen en ik kwam in een warm bad terecht. Door zorgtaken duurde het tot einde van dat jaar voor ik lid werd in Klein Zwitserland als toenmalig 100ste lid van Gelderland! Voor het jubileum nam ik zitting in de projectgroep 50 jaar NVD en hielden wij ons met de werkgroep Historie & Toekomst bezig met de vormgeving van het prachtige jubileummagazine. Na de zomer van 2018 werd het tijd om plaats te nemen in het regioteam Gelderland, in eerste instantie voor website & nieuwsbrief. Tijdens de coronaperiode hebben we met het regioteam de succesvolle koffiemomenten georganiseerd. Inmiddels hebben we nieuwe regioteamleden en zijn de taken weer anders verdeeld. Ik neem momenteel het secretariaat op me. Geen ideaal tijdstip om dit over te nemen… voor mij persoonlijk.. maar wanneer is het dat wel? Het regioteam heeft haar draai aardig gevonden, we zijn druk bezig met het programma voor de tweede helft van dit jaar en 2022. 

Ik hoop jullie snel weer te treffen! 

Hartelijke groet, 
Marja Ligtenberg